Kaligiran

---

Ang

Literaturang Filipino

ay isa sa mga pamamaraan upang mapaunlad ang ating sariling wika. Maraming Pilipino na ang nagsulat at nag-ambag ng mga akdang nagsilbing daan para sa pamumulaklak ng literaturang Filipino. Maraming Pilipino ang nawili sa pagbabasa ng mga ito dahil sa kulturang nakapaloob dito, sa mga aral at sa kadahilanang nagkakaroon sila ng kaalaman ukol sa mga pambansang isyu. Maging ang kabataan ay nagbabasa nito. Nariyan ang mga akdang

Canal de la Reina, Dekada '70

Maganda Pa Ang Daigdig, Pilipinas: Taong 0069

at iba pa. Ngunit ilang dekada na ang nakalilipas matapos ang mga pangyayaring ito. Masakit mang tanggapin ngunit malaki na ang pagbabagong naganap sa kabataan. Mas tinatangkilik na nila ang gawa ng mga banyagang manunulat. Sikat na sikat sa kanila ang mga akdang gaya ng Harry Potter, Twilight, Hunger Games at iba pa. Kung ang isang nobelang Ingles ay nagkakahalaga ng mahigit Php 300.00 hanggang Php1, 000.00, bakit hindi bumibili ang mga kabataan ng nobelang Tagalog na Php 50.00 hanggang Php 350.00 lang naman ang presyo? Sa tinatawag na 21st century learners, mas marami ang nahuhumaling sa pagbabasa ng mga akdang banyaga partikular na ang mga nasa hayskul at kolehiyo dahil sa bagong teknolohiya at impluwensiya ng ibang tao sa kanila. Sa mga merkado (bookstores) at silid-aklatan sa bansa, mapupuna na halos lahat ng librong naroon ay nakalimbag sa wikang Ingles. Ngunit hindi lamang ito ang indikasyon ng isyu ukol sa hindi pagtangkilik sa akdang Filipino. Nagkaroon din ng ilang pagsusuri ukol dito. Sa ilang sarbey na naitala, mas malaki ang porsyento ng kabataang nagbabasa ng mga banyagang akda kaysa sa akdang nakalimbag sa wikang Filipino. Bakit nga ba nawawalan ang kabataan ng interes sa mga akdang Filiino? Ayon sa ilang pananaliksik, ang mga akdang lokal ay hindi nagugustuhang basahin dahil ito raw ay 'baduy' pakinggan at kung minsan pa ay hindi angkop ang mga salitang ginagamit ng may-akda. Aminado rin ang ilang mag-aaral na ang nababasa nilang akdang Filipino ay parte ng kurikulum ng kanilang paaralan. Isa pang dahilan ay ang pagkakaroon ng limitadong bokabularyo sa wikang Filipino. Hindi nila maunawaan ang ilang salitang nakapaloob sa akda kaya naman hindi nila ito ninanais na basahin. Ayon sa panayam ng isang estudyate sa DLSU, maraming estudyante ngayon ang nakikipagsapalaran sa paggamit ng wikang Filipino. Nahihirapan sila sa paggawa ng mga talata sa Filipino na tama ang gramatika. Ayon sa istatistiko, tinatayang nasa 96% ang literacy rate ng Pilipinas. Ngunit nakalulungkot mang isipin, tila ito ay panunuya lamang kung titingnan ang mahinang pagtangkilik ng mga Pilipino sa sariling wika. Kasabay ng pag-angkat natin ng mga akdang banyaga ay ang pagpanaw ng pag-angat ng mga akdang nakalimbag sa sariling wika. At dahil dito, nawala ang pamumulaklak ng akdang Filipino na nagiging mitsa sa pagkakakilanlan nating mga Pilipino.